jost a écrit :Voici quelques exemples.
Pour exprimer la notion de temps : ajout d'une préposition (ici post)
Auctores varii 088, Appendix, 88, 1195D
Pari modo villa Dulcio, quae coniacet iuxta fines Intranimse, et permanet inter has praefatas villas, hoc est, inter Intranimse et villa Dulcia et villa Donata, et Tresovio viii et dimidius, quos amita mea Flotildis mihi post suo discessu visa est dedisse, cum servis et ancillis, acolabus, vineis, silvis, campis, pratis, pascuis, cultis et incultis, aquis aquarumve discursibus, accessisque omnibus, cum pecudibus utriusque sexus, qualiter amita mea hoc usuario ordine possidere videtur, vel dies transitus sui derelinquerit, post discessum ipsius, ad ipsam basilicam in integritate debeat pervenire.
Iordanes, De origine actibusque Getarum, 30, 154; 5 (auctor fl.c.550)
Post quorum discessu nec quicquam mali in Italia perpetrato Stilico patricius et socer Honorii imperatoris — nam utramque eius filiam, id est Mariam et Thermantiam, sibi princeps unam post unam consocians utramque virginem et intactam deus ab hac luce vocavit — hic ergo Stilico ad Polentiam civitatem in Alpes Cottiarum locatam dolose accedens, nihilque male suspicantibus Gothis ad necem totius Italiae suamque deformitatem ruit in
Tacite I.55
Arminius turbator Germaniae, Segestes parari rebellionem saepe alias et supremo convivio, post quod in arma itum, aperuit suasitque Varo ut se et Arminium et ceteros proceres vinciret: nihil ausuram plebem principibus amotis; atque ipsi tempus fore quo crimina et innoxios discerneret.
Arminius soufflait la révolte parmi les Germains : Ségeste en avait plus d'une fois dénoncé les apprêts. Même au dernier festin, après lequel on courut aux armes, il avait conseillé à Varus de s'emparer de lui Ségeste, d'Arminius et des principaux nobles
Pour les deux premiers passages que j'ai zappé parce qu'ils datent de 550 après JC, nous avons "Post quorum discessu" où "post" est un adverbe et non une préposition, dans ce dernier cas il aurait fallu que "quorum discessu" soit à l'accusatif comme le réclame la préposition "post", or ce n'est pas le cas. nous avons donc un adverbe "post" qui n'est pas directement lié à "quorum discessu".
Et nous avons aussi "post suo discessu". Nous avons "suo" qui est un adjectif possessif masculin (ou neutre) singulier au datif/ablatif qui semble se rapporter à "discessu" et "post" qui du coup doit être aussi un adverbe ... Mais pour bien cerner ce passage, il faudrait le traduire en totalité et je n'ai pas le temps pour l'instant
Quant au troisième exemple, il est hors-sujet parce que c'est un Supin I à l'accusatif se terminant par "um", donc un participe et non un supin II se terminant par "u".